Nie tylko Limoges…

… choć to oczywiście pierwsza nazwa, która przychodzi do głowy, gdy myślisz o francuskiej ceramice. Limoges z jego delikatną, przeświecalną porcelaną, ręcznie malowaną i cenioną na całym świecie. Ale Limoges ma swojego bliźniaka w ceramice. Cieniutka, jasna ceramika, o której mowa pochodzi z Gien.

Czy słyszałeś o Gien?

Możliwe, że nie, a jest o czym poczytać. To miasto o historii sięgającej kultury celtyckiej, z Joanną d’Arc i Ludwikiem XIV przemierzającymi jego ulice w przeszłości, dopiero w XVIII wieku rozkwitło wraz ze wzrostem przemysłu ceramicznego. Chociaż było ważnym przystankiem na trasach handlowych Europy, a w jego pobliżu znajdowały się zasoby surowców takich jak piasek, glina, kamienie krzemionkowe oraz drewno spławiane Loarą do Orleanu, dopiero w XIX wieku dzięki angielskiemu przedsiębiorcy Thomasowi Hallowi w mieście został uruchomiony zakład fajansiarski.

Produkcję rozpoczęto od oktagonalnych i wymyślnych form przypominających popularne ówcześnie srebra stołowe. Trendy te w ciągu następnych dekad zmieniały się podążając za modą… Coraz lepsi rzemieślnicy zatrudniani w wytwórni, coraz ciekawsze pomysły, lepsze wykonanie, powoli prowadziły do satysfakcjonującego wzrostu przedsiębiorstwa i jego znaczenia na rynku. Na początku XX wieku Faïencerie de Gien oferowała już między innymi personalizowane zastawy dla najznamienitszych domów w Europie.

W 1940 i 1944 roku miasto poniosło znaczne szkody w wyniku działań wojennych, ale gdy w 1945 roku wojna się skończyła zarówno miasto jak i manufaktura rozpoczęły odbudowę. W drugiej połowie XX wieku fajansiarnia znacznie zmodernizowała linię produkcyjną m.in. poprzez zbudowanie jednych z największych w Europie pieców tunelowych do wypału ceramiki.

Wraca silna marka

Wkrótce silna pozycja pozwala na konkurowanie z przedsiębiorstwami z Włoch i Portugalii, ale ostatecznie kończy się to zalewem półek sklepowych tańszymi produktami.

Szukając nowych możliwości władze zakładu postanawiają skupić się na jakiś czas na produkcji płytek ceramicznych, dzięki czemu w spółce z Grupą Harmonic Gien wchodzi na rynek ceramiki architektonicznej. Ta zwyżka nie trwa długo i w latach 80-tych firma jest zmuszona do przeprowadzenia restrukturyzacji. Szczęśliwie od 1984 roku Faïencerie de Gien notuje coraz lepsze wyniki. Oferta zostaje zmieniona i rozszerzona o produkty ręcznie malowane i limitowane, krótkie serie. W tym okresie zostaje również założone muzeum. Z fabryką w Gien łączone są nazwiska światowych sław mody, sztuki i designu m.in. Paco Rabanne, Andrée Putman, Patrick Jouin, Isabelle de Borchgrave, Garouste i Bonetti, to oni stoją za nowymi liniami produktów z Gien. Kolejnym krokiem było przystąpienie do prestiżowego Colbert Committee, zrzeszającego największe francuskie marki luksusowe. Jednak Gien nie chce odbiec zbyt daleko od swojej historii i tradycji i choć design produktów jest spojrzeniem w przyszłość, to manufaktura została wyróżniona znakiem Living Heritage Company. Tradycyjne techniki rzemieślnicze są nadal praktykowane i są nieodłącznym elementem procesu produkcji. Gien ma swoje tajne receptury mieszanek wykorzystywanych do odlewów, a ręcznie nakładane dekoracje powstają przy użyciu XVIII-wiecznej metody wykorzystującej miedziane płytki.

Tak więc do powstania talerza w Gien potrzeba 26 składników, 3 wypaleń i rąk 30 „mistrzów ceramicznych”, spadkobierców dwustuletniego know-how. To mówi samo za siebie…

Po piękne produkty możecie udać się specjalnie do sklepu firmowego w Gien i przy okazji zwiedzić miasto, ale jeśli Waszym celem podróży będzie Paryż, to znajdziecie tam 2 sklepy tego producenta. W Wielkiej Brytanii produkty Gien można znaleźć w Harrodsie no i oczywiście pozostaje jeszcze opcja zakupów on-line!

Więcej zdjęć i produktów znajdziesz na stronie Faïencerie de Gien.

Zdjęcia i pomysł artykułu: Monika Malinowska i Joanna Kłucjasz.

About the author

Autor
Redaktor naczelna at Szklo-Ceramika.ONLINE | Website

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego. Zafascynowana szkłem i ceramiką w każdym aspekcie ich powstawania i wykorzystania, w tym historycznymi technikami i technologiami wytwarzania, zdobienia i łączenia z innymi materiałami. Do 2020 r. sekretarz redakcji czasopisma „Szkło i Ceramika” (ICiMB, SITPMB). Obecnie prowadzi własny portal Szklo-Ceramika.ONLINE i angażuje się w projekty tematyczne.
ORCID: 0000-0001-9574-7470

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *